Eerste hoofdvakles!

3 februari
Nadat ik vanmorgen eerst heerlijk heb genoten van de piano muziek van Esther begon rond 10 uur dan eindelijk weer een hoofdvakles!
We begonnen met zingen! Fijn! Hierna hebben we het gehad over de kerndoelen van muziek. En vandaag kwam zingen aan bod.

Hieronder mijn Do’s en Don’t tijdens het zingen!

Do’s:
Enthousiasme tonen en leerlingen enthousiasmeren.
Positieve feedback geven, die voor de leerlingen begrijpelijk is.
Gedoceerde prestatiedruk (ongedwongen sfeer scheppen)
Luisteren naar de leerlingen
Een goed voorbeeld geven
Je aanpassen aan het niveau van de groep
Rekening houden met het bereik van jongens en meisjes
Eisen stellen aan de leerlingen

Dont’s:
Je controle verliezen en kwaad worden
De leerlingen de leiding laten nemen
Geen onhaalbare doelen willen stellen.
Kwaad worden omdat ze het niet kunnen.
De les vaak onderbreken door veel te praten

Toen was het tijd voor een terugblik op mijn eigen middelbare school periode.
Een periode waar ik stiekem liever niet naar terug kijk. Maar toch goed om je te beseffen dat je straks een klas vol met leerlingen hebt, die op hun manier ook iedere een eigen verhaal hebben.

Hieronder mijn herinneringen aan docenten.

De leukste docent van mijn middelbare school was mijn Duitse docente. Zij kon heel erg goed en duidelijk uitleggen wat ze van ons verwachtte. Ze was in de lessen streng, maar iedereen had respect voor haar. Zij zorgde voor veiligheid in de klas door iedere leerlingen echt te zien. Even een praatje maken als we binnen kwamen. En als er problemen in de groep waren, was zij iemand die daar echt een oog voor had.
Ze kon soms ook zonder schaamte belachelijk doen. Ze zong de Duitse woordjes, zodat ze wel in je hoofd moesten blijven zitten. Tijdens 1 van mijn mondelinge tentamens wist ik niet meer wat ik moest zeggen. Menig leerkracht had je meteen een onvoldoende gegeven. Zij beelden het net zo lang uit, tot je weer op de woorden kwam die je moest zeggen! Geweldig was dat!

Voor het vak Engels had ik een minder leuke docent. Ik had erg veel moeite met de talen en ik was vooral een heel stil meisje die weinig zei. Voor het bord staan vond ik dan ook verschrikkelijk. Deze leerkracht zette mij er ook nog eens altijd voor. Dan moest ik iets opschrijven terwijl ik het helemaal niet wist. Dan liet ze mij het fout doen, om aan de rest te tonen hoe het dus niet moest. Ik weet dat ik me bij haar altijd verschrikkelijk voelde. Ik was bang om oogcontact met haar te maken, omdat ik altijd het gevoel had dat ze me voor het blok wilde zetten.