Vandaag was een indrukwekkende dag! Toen ik Wivineke vanmorgen op het station aantrof, vertelde ze me dat Suzan vandaag langs zou komen. Blinde paniek sloeg toe, omdat ik me hier niet op voor had kunnen bereiden. Op dat gebied ben ik soms een beetje autistisch en wil ik graag precies weten wat ik kan verwachten! Bij nader inzien was het eigenlijk alleen maar fijn, zodat ik wel normaal heb kunnen slapen. Uiteindelijk viel het natuurlijk allemaal heel erg mee en heeft ze me niet opgegeten.
Klas B1b:
Ik begon vanmorgen bij de B1b klas met een les over een grafische partituur. Het begin van mijn instructie was duidelijk. Ik maakte een koppeling met de les van vorige week. Stiekem was ik wel verbaasd hoe weinig leerlingen nog wisten waar we het over hadden gehad, maar het was natuurlijk nog wel vroeg, dan kan je ook niet alles verwachten;)
Hierna speelde ik op de piano een aantal losse tonen. Enkele leerlingen liet ik op het bord tekenen wat ik speelde. De leerlingen begrepen goed het verschil tussen lage en hoge tonen. Dit ging op het bord erg goed. Ik liet ook zien dat muziek opgebouwd kon zijn uit verschillende lijnen en verschillende instrumenten. Aan de hand van wat voorbeelden keek ik of de leerlingen begrepen wat ik ze wilde leren.
Naar mijn idee ging het wel goed en liet ik de leerlingen aan de slag gaan. Ze kregen een a3 papier en ik legde uit dat ze straks muziek gingen noteren, maar dat ze hier echt een mooi partituur van moesten maken.
We luisterde naar het begin van Beat it van Michael Jackson. Het eerste stukje ging goed en was klassikaal. De chaos ontstond toen we gingen kijken naar wat de drum deed. Ik was vergeten om de leerlingen het papier in verschillende vakken in te laten delen. Stom, want hierdoor lag het einde van mijn les echt een beetje op zijn gat! Ik heb het afgesloten en ga er volgende week mee verder!
Toen was het tijd voor wat reflectie waar ik erg blij mee was, omdat ik dit meteen kon toepassen in mijn volgende les:
+Goed dat je gelijk optreedt tegen de drukte. Klas reageert hier op.
+Leuk dat je de klas erbij betrekt door ze bij het bord te laten staan en te noteren wat ze horen, interactie is goed.
+Je staat al natuurlijk voor de groep. Je spreekt de leerlingen persoonlijk aan, dat is goed. Ze hebben zo goed door dat je ze in de gaten houdt.
+Je houdt goed tempo in de les. Dat geeft leerlingen niet veel ruimte om te kletsen.
-Opbouw van de uitleg was duidelijk, maar vergeet lang-kort niet uit te leggen.
-Verdeling van de verschillende lijnen waarin ze moeten tekenen is voor de leerlingen niet duidelijk.
?Wat wil ik uiteindelijk zien op het papier, wat is precies het doel?
?Snappen ze nu echt dat ze de lijnen die ze horen in tekens om moeten zetten?
? Hoe moeten leerlingen het aangeven als er meerdere lijnen tegelijk te horen zijn?
Klas: T1X
De tweede les kwam Suzan kijken. Ik zag er al erg tegenop, want de groep was vrij onrustig. Wivineke had eerst les gegeven, dus ze hadden al een uur lang moeten luisteren. Ze waren onrustig en door de onrust in mijn hoofd werd het voor mijn gevoel nog veel erger. Ik begon de les met een terugblik op vorige week. Wat werd er bedoeld met tempo, toonhoogte en toonsterkte? Na wat korte voorbeelden op de piano met verschil tussen hoog en laag, ging ik al vrij snel naar de opdracht. Dit keer liet ik ze het papier meteen in drie aparte stroken verdelen. Ik besprak het begin van de partituur op het bord. Deze groep had al een stuk meer moeite met het horen van de hoeveelheid hoge en lage tonen. Ik had het gevoel dat ze me helemaal niet begrepen en het duurde allemaal erg lang. Ik werd steeds onduidelijker in wat ik van de leerlingen verwachtte. Ik liet ze steeds opnieuw luisteren, maar gaf niet aan waar ze op moesten letten. Doordat ze ook zo onrustig waren, ging veel tijd verloren aan waarschuwen en de leerlingen erbij houden. Uiteindelijk zijn we niet ver gekomen met de les en gaan we er volgende week verder mee aan de slag. Ik was niet tevreden over deze les. Mijn instructie aan het begin was niet duidelijk genoeg, waardoor ik halverwege mijn les helemaal vastliep.
Toen was er weer de reflectie! Deze was erg waardevol!
De reden dat mijn les een chaotische wending kreeg had vooral te maken met mijn voorbereiding. Ik had voor mezelf niet duidelijk voor ogen waar ik precies op wilde letten. Susan gaf me de tip om de les van achter naar voren te bekijken. Wat wil ik dat ze uiteindelijk kunnen? Welke deelstappen maak ik zodat ik zie dat ze het begrijpen en zodat ze op een zelfstandige manier aan de slag kunnen. Wat ga ik ze precies leren? Wat doen ze dan? En hoe controleer ik of dit ook echt is overgekomen? Zorg tussendoor voor het terugblikken op de informatie die ze al geleerd hebben.
Klas: B2b
Na de reflectie vroeg Gwen of ik deze les ook wilde geven aan de laatste groep. Dit is echt een groep met een gebruiksaanwijzing! Ik besloot het toch te doen. Het is een groep vol verhalen, vol leerlingen met moeilijkheden en ingewikkelde thuis situaties. Dit is duidelijk te merken aan hun werkhouding en vooral aan hun houding tegenover elkaar en op mij als leerkracht. Er zijn een aantal leerlingen die een grote invloed hebben op de sfeer in de groep. Dit keer was ik erg duidelijk in mijn instructies. Ik ging pas verder als ik echt wist dat de leerlingen begrepen wat ik bedoelde. Toch escaleerde de boel in de klas. Ik was zo onder de indruk dat ik achteraf niet eens meer weet wat er precies allemaal gebeurde. Gwen greep in en stuurde een aantal leerlingen weg. Gek genoeg verliep de rest van mijn les rustig. De leerlingen deden goed mee. Ik maakte gebruik van het bord, liet leerlingen naar voren komen, liet andere leerlingen op elkaars werk reageren. Ik gaf leerlingen de tijd om er echt even aan te werken. Dit werkte goed…Toen het uiteindelijk tijd was, was ik echt kapot en ontzettend moe, maar vooral heel erg onder de indruk. Zoals Suzan dat mooi verwoorde….deze klas zit vol met leerlingen die eigenlijk alleen maar roepen…Geef me liefde, geef me aandacht, zie mij!
